
Aan het einde van het pad staat een bloem haar pracht te stralen Ze nodigt je uit met haar kelken vol goud 'Kom maar, bewandel het pad' Lang bleef zij in de knop ... had zij diezelfde weg te gaan Zij weet het nu wat het is om jezelf te zijn en te blijven Volg je intuïtie en doe wat goed is Voor jou, voor jouw ziel Straal van binnenuit je liefde Beloop je eigen weg Dat is waar het om draait Zodat ook jij eenmaal aan het einde van dat pad Als mooie bloem zult opengaan Laat dan weten dat in elk mens net als jij, en ik Die bloem verscholen zit met haar kelken vol goud Het universum staat je bij, helpt je op weg als jij er maar voor open staat Het goud, besloten in de bloemkelk is als liefde, licht en warmte Waarmee je rijkelijk strooien mag Geloof in jezelf En in die bloem Met haar kelken vol goud Warme groet, Irene