Het was, daar, zittend aan de waterkant Op een met bloemen begroeide oever Waar de stilte het stokje overnam Van wrange gedachten en roerige nachten
Waar ik mezelf omhelsde en zei: "Zie je lieverd, je wist het wel Je bent veel meer dan je bestaan Een nieuwe start begint in je hart En zal je nooit meer terug laten gaan"
Het kostte soms wat, besefte ik daar Met een krans van bloemen in mijn haar Aan de waterkant, gehuld in nevelen Werden geheimen prijs gegeven Over de kracht van het leven En mijn eigen rol, die ik moest spelen
Het leerde mij hoe bijzonder En wonderbaarlijk wij eigenlijk zijn Verbonden met de krachten Der natuur in al haar prachten De eenheid voelen, puur als mens Zo groots en toch ook klein
Ik vond het daar temidden van bloemen In kleur en in geur weerspiegeld in water: Het kind van vroeger De vrouw van nu En de wijsheid van later ... ♡