Overlijden – Leven vanuit hart en ziel

Nu een vriend het leven liet
Is het toch weer alsof
Een donkere, zware deken
De nieuwe wereld bedekt
Teruggeworpen op machteloosheid
En dichtheid van de oude wereld
Gaat mijn energie
Weer snel naar beneden
Vragen werpen zich op
Balans is verre van aanwezig
Verdriet maakt zich meester
Tranen zitten hoog

Toch probeer ik die deken
Van wanhoop en moeheid
Omhoog te tillen, weg te trekken
Omdat ik weet dat daaronder altijd
Het goede en lichte zal bestaan
De dood is geen einde
Maar een nieuw begin
De ziel vervolgt haar reis
Om haar lessen te leren
We verdwijnen als het ware
In een nieuwe vorm
Echter, niet minder levend

Zouden we er niet anders mee omgaan
– Al zorgt gemis voor harteleed –
Als we zouden geloven dat elke ziel
Haar eigen plan trekt
En dat het goed is zoals het is
Wetend dat ze zullen blijven
Onzichtbaar maar oneindig liefdevol
Ontdaan van aardse ongemakken:
Pijn, verdriet, haat of wrok
Als gids, engel of wezen van licht

Dat wij – aardbewoners – dat niet zien
Wil niet zeggen dat het niet waar is
Kijk eens verder, buiten je kaders
Laat oude denkwijzen los
Er is meer, ik ben overtuigd
Een vlinder, een vogel, een veertje
Als we het willen zien
Dan zien we het ook echt
Weet dat liefde overwint
Van de dood die niet bestaat …

Liefs, Irene

Het kind van vroeger
Toont steeds vaker haar gezicht
Sinds jij van ons bent heengegaan
Teruggekeerd naar het Huis van Licht

Telkens in mijn dromen
Voeren herinneringen de boventoon
Vol liefde en heel vertrouwd
Zo vanzelfsprekend, zo gewoon

Ademloos zag ik je gaan
Mijn nachtmerrie werd werkelijkheid
De angst, al jaren op de loer
Voor de dood, die zich nu toonde
In al haar eerlijkheid

Ik weet nu hoe het voelt
Pijn en verdriet in het kwadraat
Jij was het die mij dit moest leren
Het was jouw laatste liefdevolle daad

Het kind in mij
Werd wreed wakker gekust
Herbeleeft de waardevolle tijden
Met haar vader
Die in haar hart voor altijd rust ♡

Tag: Overlijden

De dood die niet bestaat

Een vader, een dochter