Hoe voelt voor jou De energie nu op aarde? Is het de trilling van angst en verwarring Die nog steeds hoogtij viert in jou
Mischien is het raadzaam Om eens goed naar binnen te keren Om te kijken en te voelen Hoe jij jezelf ervaart
Zo binnen zo buiten Zo kun je het zien, want Jouw innerlijk fungeert Als spiegel voor de wereld Dus de wereld is ook De spiegel voor jou
Zie wat er reflecteert Vanuit jou zelf Is het verwarring, een bepaalde angst Boosheid of verdriet misschien ...
Zo zul jij ook een verwarrende, angstige Of boze wereld waarnemen Leef jij vanuit je hart In liefde en compassie Dan ontmasker jij ook Het plan voor de wereld
Want onderga je de pijn Van je eigen schaduwkanten Dan laat je gaandeweg los; De vrijheid zit in jezelf En laat je in je kracht staan Laat jou van binnen stralen In connectie met de Bron
Zo binnen, zo buiten
Als wij dat allen doen Dan wordt die nieuwe aarde Vast en zeker werkelijkheid ... ♡
Ik was er nooit echt naar op zoek Het ging als vanzelf Zonder medeweten van mijn ego Zocht het zijn weg Intuïtie zal het zijn Waardoor ik mijn leven leidde Zoals ik dat deed Onbevangen en eigenwijs Doch vaak onzeker Door de programmering Van maatschappij en media
Hoe mooi dat alles samenvalt Het contact met mijn hart, het vinden van mijn ziel Met ineenstorting van systemen En voorgeschreven wetten Nog niet heel goed te merken In onze oude illusie Echter voldoet het weten En vertrouwen op het nieuwe Aan geloven in mezelf Volledig en onvoorwaardelijk
Wees je eigen stuurman Van het schip dat leven heet Wees moedig in je eigen strijd Koers recht door zee Op eigenheid Jij bent niet slechter Of beter Dan elke andere ziel Geef kracht aan je gedachten Want zoals je denkt Zo zal het worden ... ♡
Op dit moment wordt het spel van het licht en het duister op het scherpst van de snede uitgespeeld. We weten wel al dat het licht gaat winnen, liefde en goedheid overwint – net als in de sprookjes – uiteindelijk altijd, daarvan ben ik overtuigd. Je kunt het misschien al voelen in jouzelf. Je bent aan de slag gegaan met stukken die nog pijn of negatieve gevoelens veroorzaken en kunt al zien waar het je naar toe leidt. Wellicht naar de kern van je hart en de trilling van je ziel die misschien wel voelbaar is? Erken en herken…
Heb je nog veel angstige gevoelens dan ben je geneigd om je levensgeluk af te laten hangen van iets dat macht over jou heeft. Die macht is tevens de reden van jouw angst, het zit gevangen in je hoofd en legt een klem rond je hart. Die angst legt ook deze donkere kant van jezelf bloot, het is op dat moment een onderdeel van jou en zolang het er is, kun je nog niet volledig in liefde en licht zijn.
De kunst is volgens mij om de verantwoordelijkheid voor jezelf te nemen. Alleen jij kunt ervoor zorgen dat die angst verdwijnt in plaats van het van externe factoren te laten afhangen; van anderen of van situaties die in jouw ogen moeten veranderen. Leer te vertrouwen op je goddelijke zelf. Altijd …
Weet dat je niet alleen bent, we worden geholpen vanuit het universum. Stel je er voor open. Zet je angsten en twijfels eens op papier, zo kun jij je eigen patroon herkennen en later herleiden naar hoe jouw pad zich heeft ontvouwd. Mij helpt het ook om bij negativiteit een mantra op te zeggen. Meestal hetzelfde, voor mij werkt dat het beste. Dat gaat zo: Ik ben Licht Ik ben liefde Ik ben waarheid Ik ben …
Zo simpel maar zo waardevol 😉
Blijf dicht bij jezelf, ook al lijkt het alsof de wereld compleet is doorgedraaid. Zet je eventuele masker af en laat zien wie je bent en waar je voor staat. Niet altijd makkelijk maar je zult zien dat je er wel bij vaart …
Vertrouw er op dat uiteindelijk alles goed komt en hoe lang dat duurt? Geen idee, maar als je aan de slag gaat om je eigen tuintje mooi te maken dan zul je dat ook uitstralen naar anderen. Laat elke herwonnen ziel een begin zijn van een nieuwe, mooie samenleving. Tot uiteindelijk het duister zal worden opgenomen in het licht van ons allen …
Een belangrijk onderdeel van wat ik heb geleerd de afgelopen jaren is om de stilte te ervaren. Iets wat mij vrij onbekend was, ik was er altijd een soort van bang voor. Ik wilde mensen om me heen, drukte, reuring. Vond het maar zweverig gedoe als ik hoorde of las over het verblijven in stilte, meditaties en dialogen over ‘het licht’ in jezelf vinden.
Hoe anders is dat tegenwoordig. Sinds ik een paar jaar geleden mijn baan in de zorg heb opgezegd (omdat het kon) heb ik mezelf opnieuw uitgevonden lijkt het wel. Het heeft vast ook wel met het klimmen der jaren te maken dat je wat dichter naar je zelf toe groeit maar rust ervaren in jezelf zou voor alle leeftijden moeten gelden. Luisteren naar wat je ziel te vertellen heeft.
Bij mij ging het vreemd genoeg onbewust en geleidelijk maar het is nu een onmisbaar onderdeel van mijn leven. Elke stap in mijn leven heeft me dichter naar mijn hart gebracht.
Me regelmatig even terugtrekken om te rusten, te wandelen of te mediteren… om te zijn. Elke dag loop ik tussen de weilanden met onze hond. Kopzorgen vervliegen en er komt ruimte in mijn hart. Elke keer voel ik daar de verbondenheid met alles. We hebben nu eenmaal onze lessen te leren op aarde maar ik vraag me toch wel eens af hoe mijn levenspad verlopen zou zijn als ik mijn ware Zelf eerder had gevonden. Het pad loopt echter zoals het behoort te lopen voor ons en alle dingen gebeuren op het moment dat wij er klaar voor zijn. Zo ben ik sinds twee jaar weer gaan schrijven, een activiteit die sinds mijn jeugd geen aandacht meer had gegeven. Twee blogs heb ik sindsdien opgestart. Het geeft me zoveel voldoening en ideeën voor een bundel of boek spelen door mijn hoofd.
Als je alleen bent met jezelf dan kan de vraag bij je opkomen ‘wie ben ik nou eigenlijk?’ Misschien moet je jezelf die vraag sowieso eens stellen als jij de kern van jouw bestaan op aarde wil vinden. Door in stilte te zijn geef je jouw innerlijke stem meer en jouw egostem juist minder ruimte om zich te laten gelden. Want ga jij in die stilte heel goed luisteren naar je binnenste dan zul je merken dat er van alles naar boven komt.
Gebeurtenissen van vroeger, onverwerkt verdriet, trauma’s … Als je de tijd in stilte schenkt aan jezelf dan kun je laag voor laag af gaan pellen, net zolang tot jouw ware Zelf over blijft. Je gaat zien waar jouw werkelijke talenten en vaardigheden liggen die oorspronkelijk bij jou horen. Dat gaat niet zonder slag of stoot, emoties zul je moeten doorvoelen, tranen zullen vloeien en je gevoelens moeten erkennen. Heftig maar waardevol!
Stap regelmatig eens uit de hectiek van je dagelijkse leven, mensen zijn zo ver van zichzelf af komen staan… Dat zou wellicht de kern kunnen zijn van de globale crisis waarin we momenteel verkeren. Onze huidige wereld is als het ware een spiegel voor onszelf, wat we daar zien, huist ook in ons zelf. Als er dan al een positief aspect is aan de coronaperiode dan is het dat we nu wat meer tijd krijgen om in die spiegel te kijken en een evaluatie op ons zelf los te laten.
Het is zaak voor ons om oud zeer, opgelegde overtuigingen en de donkere kanten in ons binnenste op te ruimen, ons te zuiveren en met een schone lei te beginnen. Met je opgedane, verwerkte ervaringen opgeborgen achter een luikje in je hart. De gebeurtenissen die je hebben gemaakt tot het unieke mens dat je eigenlijk al was maar dat je door al die lagen heen terug moest vinden. Loslaten is mooi maar die ervaringen zullen altijd een onderdeel van je aardse leven blijven. En dat is okee.
Regelmatig verblijven in stilte kan aan dit proces mooi bijdragen. Zouden we dit allemaal doen dan komt die betere wereld er, daar ben ik zeker van. We waren allen ver verwijderd van ons licht maar door de uiteindelijke bewustwording van het grootste deel van de mensheid gaat de aarde weer oplichten als nooit tevoren …
Toen ik mezelf nog niet kende Droeg ik mijn ziel Vaak onder mijn arm Toen ik mezelf nog niet kende Liep ik voornamelijk Voor aardse zaken warm
Toen ik mezelf nog niet kende Bleef ik altijd Naar iets op zoek Toen ik mijzelf nog niet kende Was mijn beste vriend Het nieuwste boek
Toen ik mijzelf nog niet kende Keek ik de kat Het liefst uit de boom Toen ik mijzelf nog niet kende Bleef mijn liefste wens Een stoutste droom
Nu ik mijzelf ken Werd de vlinder Bevrijd uit haar cocon Nu ik mijzelf ken Spreid ik liefdevol mijn vleugels En koester ik mij vredig In het licht van de zon …
Het nadeel van een lief en aardig persoon willen zijn is vaak het onvermogen om nee te zeggen. Bang voor afwijzing of voor de gedachte dat ze je niet meer zo aardig zullen vinden als je nee zegt, zwicht je toch elke keer weer voor een ja. Oeps, daar zit je dan weer met je belofte. In alle drukte en energie die je zelf al intens ervaart komt de spijt na een ‘ja’ als berouw na de zonde. Hoe pas je die bezigheid nu weer in jouw eigen schema?
En hoe ontstaat dat toch, dat schuldgevoel áls je dan een keer nee verkoopt. Ik ken dat gevoel. Het is een vervelend gevoel dat lang kan blijven hangen. Het is een gevoel alsof je iemand in de steek laat, alsof je niet goed genoeg je best hebt gedaan om toch in te gaan op de hulpvraag. Terwijl je weet dat dit het beste is dat je kon doen, blijft het knagen. Het liefst wil je dan nog bevestiging van die persoon dat het écht niet erg is dat je niet hebt toegezegd. Onzekerheid, je niet goed genoeg voelen, het komt allemaal om de hoek kijken. Leren grenzen te stellen is erg belangrijk.
Altijd maar denken dat je verantwoordelijk bent voor het geluk of de zorg voor een ander is niet juist. Het haalt jezelf onderuit. Begrijp me niet verkeerd, iemand uit de brand willen helpen is natuurlijk een prachtig streven. Wanneer jouw eigen geluk of kostbare tijd er steeds aan opgeofferd wordt ben je echter verkeerd bezig. Dan ben je niet eerlijk naar jezelf toe. Jij hoeft je nooit verantwoordelijk te voelen voor het dilemma van een ander. Want als jij nee zegt wordt er heus wel een andere oplossing gevonden. Dan moeten ze wel. Jij mag jezelf op de eerste plaats zetten; dat is zelfs je geboorterecht. Niemand is er bij gebaat als jij met een burn-out komt te zitten omdat jij jezelf steeds opoffert. Anderen blij maken met je hulp is zeker prachtig. Zorg echter dat je eerst zelf gelukkig bent, dan pas kun je die ander goed helpen. Zo hou je de zaak mooi in evenwicht.
Ieder mens krijgt begeleiding vanuit het universum. Om je te verbinden met deze begeleiding is het zaak dat je naar binnen kunt keren, je innerlijke stem (hogere zelf, je ziel) leert te ontdekken en vertrouwen. Om je aandacht te trekken laten je gidsen tekens voor je achter. Deze situatie heb ik afgelopen zomer mee gemaakt. Er is flink aan me gerammeld om mij spiritueel te laten ontwaken.
Signalen
Al enige maanden daarvoor was ik me al bewust van de covid-hyperbool maar blijkbaar was er meer nodig. De vreemdste en mooiste signalen kwamen op mijn pad: een vlinder die bij me bleef zitten en lange tijd weigerde weg te vliegen, een roodborstje tijdens vakantie dat constant in onze buurt bleef rondscharrelen. Heel frappant vond ik tijdens een vroege ochtendwandeling de grote, wolkige engelenvleugels in de lucht terwijl ik later twee spierwitte veren op de grond vond op diezelfde plek als waar ik de wolkenpracht gespot had. Daarna vond ik om de haverklap witte veertjes tot zelfs op mijn shirt toe. Op een gegeven moment vond ik een miniatuur vlindertje – ter herinnering aan een overlijden – op een prominente plek terwijl ik het lange tijd nergens meer gezien had. Toen ik tot slot op verschillende kamers veren vond die uit mijn carnavalspruik vandaan kwamen accepteerde ik de tekenen en begon ik toch maar eens te googlen. Hoewel ik eerder al ‘vreemde’ zaken had ervaren heb ik me er nooit bewust mee bezig gehouden, het altijd weggeschoven als toeval of onzin.Tot afgelopen zomer eindelijk mijn spirituele ontdekkingsreis begon …
Spirituele ontwikkeling en bewustzijn
Ik ben een online cursus ‘Intuïtie en contact met je gidsen’ bij Tri-academy gaan volgen en herkende veel. Witte veertjes blijken vaak voor te komen als tekenen uit het universum. Voor jou kunnen je zielscadeautjes echter heel anders zijn: dubbele nummers die steeds terug komen of bepaalde liedjes waarvan de tekst precies op jou of jouw situatie slaat.
Dit alles heeft mijzelf al onwijs veel inzichten gegeven en ik ben ontzettend dankbaar voor de volharding van mijn gidsen. Erover lezen of het volgen van workshops is een aanrader voor diegenen die een begin willen maken om zich spiritueel te ontwikkelen. Schrijf op wat je ervaart en ontdek zo je patroon. Op een gegeven moment voel en weet je dat iets voor jou bedoeld is zonder overal iets achter te zoeken.
Fluistering van de ziel
Ik weet nu dat ik niet alleen ben, dat ik via fluisteringen van mijn ziel de boodschappen doorkrijg die ik nodig heb. Sta ervoor open en wees er dan dankbaar voor. Tevens dien je er in te investeren qua energie en het openen van je hart. Ik volg nog niet zo heel lang dit pad maar het is het nu al meer dan waard …
Grappig detail: nadat ik deze post geschreven had vond ik de ochtend erna tijdens een wandeling met de hond vlak voor mijn voeten – gedragen door een bosje grassprieten – een spierwit veertje, alsof het er net voor me was neergelegd. Eerder zou ik het letterlijk en figuurlijk terzijde hebben geschoven. Nu nam ik het mee met een grote glimlach rond mijn lippen …
Leven vanuit hart en ziel 