Toen deze meid nog meisje was
Vond ze de wereld al vaak raar
Zij voelde diep van binnen
Is deze wereld wel echt waar?
Soms waande zij zich in een film
En acteerde zij maar vrolijk mee
Soms hield ze gewoon haar mond
En luisterde ze heel gedwee
Het voelde als in een keurslijf
Want lang niet alles paste haar
Gelukkig vond zij haar grote liefde
Dat voelde goed, ja dat is waar
Haar kinderen gaven zo veel vreugd
Maar ook wel pijn zo af en toe
Heel bijzonder was die tijd
En och, toch was ze ook vaak moe
De druk der maatschappij bleef wringen
Want carriere maken werd de norm
Het zat haar dwars, zij wilde niet
Nee, zelfs niet voor de vorm
Wat als ‘normaal’ werd gezien
Daar voelde zij geen passie voor
Zij volgde goed van zin haar eigen pad
Zodat zij gaandeweg haar twijfels verloor
Haar gevoel was juist bleek achteraf
Want altijd zijn we voorgelogen
Van meisje tot vrouw en nu nog steeds
Wordt de mensheid grof bedrogen
Echter … begin bij jezelf
Al duurt het soms jaren
Tot elk mens op aarde
Alleen nog Liefde zal ervaren … ♡
