Ik omhels opnieuw De pijn van het gemis Hoe kan ik anders ...
Al wil ik niets liever Dan dat het er niet is ...
In al haar waardigheid Gesterkt door innerlijke kracht Bereid mijn hart zich voor Op alweer, Een donkere nacht ...
Waar ben je heen Ach dierbare ziel Zachtjes roep ik je aan ... Je hoort me niet Ik fluister hoopvol Als ik voor de bedrand kniel
Het doet soms zo zeer Mijn hoofd vol vragen Maar dan leg ik mij neer Om dan zonder te klagen Heel dankbaar te zijn Voor al wat er was: De vreugde van Liefde Op eindeloze lentedagen Waarin we dansten en zongen Met bloemen in onze haren En blote voeten in het gras ... ♡
Hoe zal het zijn? Jij en ik Verloren in de toekomst Zonder tijd Zonder ruimte Alleen maar leven In het moment Wie ben ik en wie was jij Wie was ik en wie ben jij
Het regent gouden kleuren Intens en zonder dwang We zeilen op de zeeën Van geluk en lieve zaligheid Verbinding gaat vanzelf Als onze tweede natuur Zonder mijn lippen te bewegen Fluister ik je toe Zonder woorden uit te spreken Voel jij mij en ik voel jou
Wij groeten schone oceanen Ooit bevuild door mensenhand Ontmoeten golven van kristal Het prachtig blauw in harmonie Met zilvergroen van de natuur Helderheid een match met geur Mijn God, wat fabelachtig
Ik raak je aan Dwars door je heen De sluier wordt weer neergelaten Zo flinterdun maar magisch mooi Was deze blik naar hemels' oorden Bracht ons weer voor even bij elkaar Het was te kort, doch lang genoeg
Ga jij jouw weg En ik de mijne Tot onze wegen Zich weer kruisen
Tot zolang zal ik ZIJN In gulle dankbaarheid en liefde ... ♡
Leven vanuit hart en ziel 