Hoe zal het zijn? Jij en ik Verloren in de toekomst Zonder tijd Zonder ruimte Alleen maar leven In het moment Wie ben ik en wie was jij Wie was ik en wie ben jij
Het regent gouden kleuren Intens en zonder dwang We zeilen op de zeeën Van geluk en lieve zaligheid Verbinding gaat vanzelf Als onze tweede natuur Zonder mijn lippen te bewegen Fluister ik je toe Zonder woorden uit te spreken Voel jij mij en ik voel jou
Wij groeten schone oceanen Ooit bevuild door mensenhand Ontmoeten golven van kristal Het prachtig blauw in harmonie Met zilvergroen van de natuur Helderheid een match met geur Mijn God, wat fabelachtig
Ik raak je aan Dwars door je heen De sluier wordt weer neergelaten Zo flinterdun maar magisch mooi Was deze blik naar hemels' oorden Bracht ons weer voor even bij elkaar Het was te kort, doch lang genoeg
Ga jij jouw weg En ik de mijne Tot onze wegen Zich weer kruisen
Tot zolang zal ik ZIJN In gulle dankbaarheid en liefde ... ♡
Vind je het soms ook zo moeilijk om keuzes te maken? Vrijwel elke dag maken we keuzes over van alles en nog wat. In ons dagelijkse leven kan het een dilemma worden. De vraag of het juist is om in een bepaalde relatie te stappen, of jij je baan op moet zeggen om iets voor jezelf te beginnen of welke opleiding je wil volgen. Zelfs wat je gaat koken ’s avonds kan een vervelende keuze zijn.
Wat kun je doen om dingen helder te krijgen zodat een beslissing wat makkelijker te nemen valt? Of wat als je denkt dat je de verkeerde keuze maakt?
Volg je gevoel – Vaak krijg je vanuit het universum boodschappen aangereikt; helaas zien we die lang niet altijd. Toch heeft het bij mezelf wel degelijk plaatsgevonden, heb ik me – onbewust – laten leiden door mijn intuïtie. Op welke manier daar wijd ik binnenkort nog een post aan. Heb je het gevoel dat ‘iets’ je tegenhoudt dan is het meestal ook een ‘no go’. Probeer te kiezen vanuit je hart en ziel, als ik terug kijk is dat precies wat ikzelf probeer te doen, me onbewust een kant op laten sturen. Eigenlijk word je altijd al geleid naar het pad van je bestemming, de kunst is om er ook gehoor aan te geven door het echt te voelen. Het is meer het rustig meebewegen met het leven: Go with the Flow.
Wat wens jij voor jezelf? – Door je diepste verlangens te overdenken, op te schrijven of zelfs uit te spreken geef jij al een seintje naar het universum. Meer kans dat het dan ook daadwerkelijk gaat plaats vinden, je zult namelijk hulp krijgen. Ook dat heb ik – apart genoeg – vaker zelf ondervonden. Vraag hulp en je zult het juiste voor jouw persoontje ontvangen. Misschien niet meteen wat je wenst maar achteraf weet je dat het allemaal voor jou een bepaalde route had te gaan.
Leermomenten – eigenlijk kun je geen verkeerde keuzes maken al denk je daar soms anders over. Alles is okee. We hebben allemaal onze eigen leerweg te gaan. Achteraf zie je vaak dat een bepaalde ‘verkeerde’ keuze juist goed uitpakt. Je schuift het vaak op toeval terwijl het juist zo moest zijn. Vaak bereik je een doel via een omweg.
We zijn het voelen vanuit onze natuurlijke zelf voor een groot deel kwijt geraakt. We zijn bang om niet het juiste te kiezen dat weer stress kan veroorzaken of op zijn minst onrust met zich mee brengt. Probeer eens zo dicht mogelijk bij je gevoel te gaan leven (cliché). Bijvoorbeeld door middel van boeken, trainingen, meditatie, healingen of yoga kun je weer leren om die binding met jouw mooie energie terug te krijgen. Je voelt zelf wel wanneer je daar aan toe bent. Als het eenmaal gaat stromen ben je niet meer bang voor een verkeerde keuze op je levenspad. Dan accepteer je AL dat is …
“Ik ben gelukkig” of “ik voel me niet gelukkig.” Wat is geluk eigenlijk?
“Geluk kan worden omschreven als het tevreden zijn met je huidige levensomstandigheden. Hierbij kunnen er verschillende positieve emoties aanwezig zoals vreugde, vredigheid, ontspannenheid en vrolijkheid.” Klinkt goed toch, dat wil iedereen wel! Hoe kan het dan toch dat velen zich niet desondanks gelukkig, niet tevreden voelen?
Ik schrijf dit stuk vanuit mezelf omdat de definitie van geluk voor ieder mens anders is. Zolang ik me kan herinneren vaar ik op mijn intuïie. Ik ben altijd erg gevoelig geweest en de laatste jaren heb ik pas beseft dat ik mijn geluk altijd van mijn gevoel heb laten af hangen. Ik was nooit ambitieus hoewel ik een goede leerling was. Ik was een dromer, fantaseerde graag. Nu besef ik pas dat ik nooit in het systeem heb gepast. Het systeem en een maatschappij waarin geluk soms afhing van succes, de baan die je had, het fortuin dat je vergaarde. Het enige wat ik toen al wilde was een harmonieus leven waarin een lieve man, een gezin en familie de boventoon voerde. Lieve mensen om me heen, waarbij ik me prettig voelde. “Ik wil mensen helpen” was mijn antwoord als gevraagd werd wat ik wilde worden. Dat is natuurlijk een ruim begrip want dat kan op vele manieren.
De opleiding die ik begon maakte ik niet af, ik voelde me er niet goed bij. Ik trouwde met mijn grote liefde, kreeg drie kinderen en was gelukkig met mijn gezin. Samen dingen voor elkaar krijgen en activiteiten doen die weinig verplichtingen schiepen en waarbij weinig leiding bij kwam kijken. Ik heb altijd moeite gehad met autoritair gezag en beperkingen in vrijheden. Ik heb altijd mijn eigen koers willen varen maar dat was lastig in een systeem waarin hypotheek en schulden heel normaal waren. Toch heb ik het gadaan. Omdat ik een goed huwelijk heb met een (koeien)boer, hebben wij het – ondanks het beperkte inkomen – samen met de kinderen toch prima kunnen rooien. Vanuit mijn hart ben ik echter toch in de zorg terecht gekomen waar ik dertien jaar met veel vreugde heb gewerkt, tot het niet meer goed voelde. Daarna heb ik me wel volledig kunnen inzetten voor mijn ouders; mijn dementerende vader de helpende hand kunnen bieden. Ik heb vijf jaar lang vanuit mijn hart een brocantewinkeltje gehad, oude kasten opgeknapt en sinds een paar jaar heb ik mijn jeugdhobby – het schrijven – weer opgepakt waar ik ontzettend veel voldoening uit haal. Ik heb een leuke moestuin waar ’s zomers onze dagelijkse groenten vandaan worden gehaald. Inkomen heb ik nauwelijks maar zo heb ik altijd kunnen doen wat goed voelde. Deed ik iets dat niet strookte met mijn gevoel dan kreeg ik onherhoepelijk last.
Vandaar dat ik sindsdien ook ècht luìster naar mijn intuitie en wellicht ben ik nu een aardig eind in mijn bewustwordingsproces. De aversie tegen autoriteit en beperking van vrijheid is misschien iets uit een vorig leven heb ik me laten vertellen. Ik ontwikkel me nog steeds op een vlak dat ik fantastisch vind. Omdat ons systeem (nog) zo in elkaar zit is het voor velen nu nog moeilijk om zo’n leven te realiseren maar besef goed, je levert misschien materiële zekerheden in maar je krijgt er onder anderen vrijheid, creativiteit en tijd voor je medemens mee terug. En ik denk dat ik nu eindelijk weet wie ik ben. Ik beschouw mezelf als lichtwerker die in deze tijd licht en liefde wil verspreiden op weg naar die betere wereld.
Doe waar jij je goed bij voelt, luister naar je intuïtie. Misschien is de tijd nabij dat iedereen zijn leven kan leiden vanuit hart en ziel…
Leven vanuit Hart & Ziel 