De storm in mijn hoofd is lastig tot bedaren te brengen. Hij wakkert aan van bries naar orkaan, mijn hart zit de laatste paar dagen dicht bij mijn keel en het is moeilijk om van mijn hoofd terug bij mijn innerlijke zelf te komen. Van verwachting naar ongeduld en deceptie, van blijdschap naar droevenis. Mijn geloof en vertrouwen worden danig op de proef gesteld …
Ik kom uit een katholiek gezin, elke zondag naar de kerk was vaste prik. Ik vond het niet eens zo’n ramp; samen met mijn zusje giechelden we samen heel wat af tijdens de preek. Tot afschuw van mijn lieve ouders.
Later als puber vond ik de rust die het gaf wel prettig, dat moment van bezinning in een drukke week vond ik mooi. Inmiddels kom ik al jaren niet meer in de kerk. De katholieke kerk als instituut is voor mij ongeloofwaardig. Ze heeft zich eeuwenlang verrijkt over de rug van godvrezende burgers. Om over de rest wat daar is voor gevallen nog maar te zwijgen…
Ergens geloof in hebben vind ik echter wel belangrijk. Het geeft steun en kracht. Ik heb vaak gevraagd en ook gekregen nu ik erover nadenk. Waarschijnlijk heb ik altijd onbewust contact met mijn spirituele gidsen gehad. Ik werd gehoord, al wist ik eigenlijk helemaal niet tegen wie ik sprak. Er voor open staan is al heel wat blijkbaar. Sindsdien heb ik bijzondere dingen ervaren en geloof ik inmiddels in een Goddelijk universum waar wij allen deel van uitmaken. Wijzelf, het dieren- en plantenrijk, de oceanen en rivieren, de bossen en bergen, alles staat met elkaar in verbinding.
Ik geloof in een hogere zelf die zich in ons innerlijk bevindt en zich dus met dat universum kan verbinden. Ten slotte zijn wij allemaal spirituele wezens op doorreis. We hebben op aarde onze lessen te leren maar staan ten allen tijden in verbinding met onze spirituele begeleiders. Religie is overbodig, we zijn allen één.
Intussen is de storm in mijn hoofd weer wat gaan liggen. Het schrijven alleen al maakt dat ik weer terug ben in mijn hart. Mijn vertouwen is weer bij me, mijn licht straalt weer helder en krachtig, ik voel het. Ik blijf voorlopig nog van harte geloven 😉🙏
Hartegroet,
Irene
Leven vanuit hart en ziel 