Stap voor stap creëer ik het leven dat ik ontvang. Willen is verlangen, ontvangen is creëren met hetgeen op je pad komt. Dat laatste doe ik en kijk wat mijn gevoel daar bij is. Resoneert het, dan ga ik er mee aan de slag.
Ik hou van bloemen, dus er worden binnenkort – via een ludieke actie van de gemeente – véél bloemen gezaaid; in onze (groenten)tuin en langs velden en akkerranden rondom onze boerderij. Ik poot aardappelen, zaai kruiden en tomaten, pompoen en courgettes, ik plant sla, prei, erwten, frambozen-en bessenstruiken. We hebben een appel-peren-kersen- en pruimenboom. In het najaar maak ik jam, chutney, appelmoes, compote, stoofpeertjes en bak ik appeltaarten en nog meer heerlijks. Ik ben onderweg en het maakt me gelukkig. Graag zou ik het willen delen met anderen. Wie weet, misschien wel met een gezellige theetuin erbij … Als die er moet komen dan merk ik dat vanzelf en anders niet. Ook dat is prima … Daarnaast schrijf ik wat in me op komt en laat het begaan.
We runnen een melkveebedrijf en dit jaar gaan na een tijd de koeien eindelijk weer naar buiten. Van onze eigen melk maak ik yoghurt, kwark/hangop. Ook zoeken we naar alternatieve wegen voor bijvoorbeeld kunstmest. Alles bevindt zich nog in het beginstadium maar nu ik dit schrijf besef ik hoe rijk ik ben met al wat ik nu teruglees. Daarnaast hou ik (op de eerste plaats) ontzettend veel van mijn gezin en familie; tot nu toe iedereen gezond. Zo ziet mijn realiteit er momenteel uit, na jaren van onzekerheid, verdriet en spanningen. Een proces waarin ik zò ben gegroeid als mens en ik steeds minder ontvankelijk wordt voor pijn en lijden …
Zo dans ik verder en als de Goddelijke Bron ons goed gezind is dan gaat alles goed komen (en dat komt het ook). Ook al is het tegenwoordig nog zeer onzeker om een boerenbedrijf te hebben, we zetten door. Ik probeer zo mijn steentje bij te dragen aan het neerzetten van een andere realiteit.
Durven te manifesteren en stapje voor stapje vooruitgang boeken naar het leven dat je toe komt. Gezondheid, liefde, vrede, vreugde en vooral ook compassie voor de ander. Zo gaan we op weg naar een mooie wereld. Creëer je mee?
Mijn vertrouwen in de Al-bron is honderd procent. Je kunt dit vertrouwen voornamelijk via je binnenste bereiken; vanuit je geopende hart, je pijnappelklier en je kruinchakra. Ik ben ĺicht, ik ben liefde, ik ben waarheid, Ik ben … Net als jij.
Hoe voelt voor jou De energie nu op aarde? Is het de trilling van angst en verwarring Die nog steeds hoogtij viert in jou
Mischien is het raadzaam Om eens goed naar binnen te keren Om te kijken en te voelen Hoe jij jezelf ervaart
Zo binnen zo buiten Zo kun je het zien, want Jouw innerlijk fungeert Als spiegel voor de wereld Dus de wereld is ook De spiegel voor jou
Zie wat er reflecteert Vanuit jou zelf Is het verwarring, een bepaalde angst Boosheid of verdriet misschien ...
Zo zul jij ook een verwarrende, angstige Of boze wereld waarnemen Leef jij vanuit je hart In liefde en compassie Dan ontmasker jij ook Het plan voor de wereld
Want onderga je de pijn Van je eigen schaduwkanten Dan laat je gaandeweg los; De vrijheid zit in jezelf En laat je in je kracht staan Laat jou van binnen stralen In connectie met de Bron
Zo binnen, zo buiten
Als wij dat allen doen Dan wordt die nieuwe aarde Vast en zeker werkelijkheid ... ♡
Soms heb ik het nodig om afstand te nemen van social media; ik keer dan wat meer naar binnen en probeer te bepalen waar ik sta. Ik moet dan weer even aandacht besteden aan mijn aarding om uit te vogelen wat precies mijn plekje in de nieuwe wereld zal worden; kijken en voelen waar mijn intuītie en creativiteit me naar toe drijven. Het voelt wel comfortabel om me even op de vlakte te houden en de dingen te laten lopen zoals ze doen. Daarbij voel ik me heel prettig ondanks dat ik af en toe nog wat lichte schaduwen zie als ik mezelf in de ogen kijk. De reflecterende spiegel doet nog steeds zijn werk. Elke dag doe ik echter mijn best om mijn hart nog meer open te stellen en de liefde te zijn die ik oorspronkelijk ben, die we oorspronkelijk ALLEMAAL zijn. Probeer ik datgene te ontdekken dat me uniek maakt door mijn eigenheid te doorgronden.
Nu de feestdagen naderen voel ik dat ik weer meer naar buiten wil dragen, dat ik juist nu nog meer een lichtpuntje voor anderen wil zijn. Allerlei ideeën steken de kop op over hoe ik mijn steentje bij kan dragen om wat vreugde te brengen naar iemand die het goed kan gebruiken. Want ik voel me enorm dankbaar. Dankbaar voor wat ik de afgelopen jaren heb mogen ervaren. Voor het kleine tipje van de sluier dat werd opgelicht. Voor de schoonheid leren zien in alledaagse dingen, voor het kleine leren waarderen, voor bijzondere maar ook verdrietige dingen mogen en moeten beleven. Zowel de bijzondere als de onthutsende waarheid over onze wereld mogen ontdekken, ook dat stemt me dankbaar al zal het waarschijnlijk echt wel zo zijn dat ik er als ziel voor gekozen heb om deze tijd op deze manier mee te maken.
Het einde van de oude wereld is er en de nieuwe gloort in ons gezichtsveld. Ik heb het lef om hem te zien. Nee, ik zeg het verkeerd, lef is niet eens nodig. Het is liefde, heel veel liefde voor alles en iedereen, ook voor jezelf. Van daaruit kun je het leven leven waarvoor je bestemd bent. Dat is het enige dat nodig is om te voelen dat je vrij bent ... ♡
Wat is er gebeurd met ons aandoenlijke, mooie kikkerlandje, dat zijn eigen-wijze plekje bekleedde op aarde. Wat is er gebeurd met haar bevolking die eens zo liefdevol en omarmend met elkaar om ging. Wat is er gebeurd met het hart van onszelf, het plekje in ons binnenste dat ons de weg hoort te wijzen. Wat is er gebeurd in de loop der jaren, zijn wij zo mak en zo lam geslagen? Wat is er gebeurd dat we nu weer een zondebok aanwijzen, hebben wij dan helemaal niets geleerd? Wat is er gebeurd met onze herinneringen aan het goede, dat, waarvoor we hier op aarde kwamen. Wat is er nu eigenlijk werkelijk gebeurd?
Ik denk dat het is omdat wij verdwaalden, en vergaten wie we werkelijk zijn. Ik denk dat dat is omdat er een duistere macht ons denken overnam doordat zij alles voor ons gingen beslissen. Ik denk dat wij dat prettig vonden omdat we het gevoel hadden dat er voor ons werd gezorgd. Ik denk dat we klein gehouden zijn door ons angst, schuld en schaamte te laten voelen. Ik denk dat wij eeuwenlang misleid en bedrogen zijn, al is het voor velen moeilijk te bevatten. Ik denk dat wij dachten dat wat wij deden ons echte bestaan was, en dat dat wat wij deden het juiste was Ik denk dat het nu nog echt niet te laat is, om te gaan beseffen wat er werkelijk speelt op onze planeet. Ik denk dat het goed komt als wij er voor elkaar zijn en ons niet laten opsplitsen door wie dan ook Ik denk dat het licht van de Bron in ieder nog brandt.
Dus ga naar binnen, op zoek naar jouw ziel, ga naar binnen, van je hoofd naar je hart. Keer jezelf eens binnenste buiten, waar zit bij jou nog die angst, schuld of schaamte? Het begint bij onszelf, bij het geringste spoortje twijfel, zoek dan de antwoorden. In plaats van buiten jezelf, zoek je ze binnen in jezelf. Wees eerlijk, wees volhardend, recht je rug en voel je kracht.
Samen zijn wij intzettend sterk en we kunnen aan deze oude, zieke wereld NU een einde maken. Van daaruit gaan we bouwen … Bouwen aan het nieuwe … We zetten nieuwe systemen op die alle levende wezens op aarde WEL dienen.
Leven vanuit hart en ziel 