Hoe voelt voor jou De energie nu op aarde? Is het de trilling van angst en verwarring Die nog steeds hoogtij viert in jou
Mischien is het raadzaam Om eens goed naar binnen te keren Om te kijken en te voelen Hoe jij jezelf ervaart
Zo binnen zo buiten Zo kun je het zien, want Jouw innerlijk fungeert Als spiegel voor de wereld Dus de wereld is ook De spiegel voor jou
Zie wat er reflecteert Vanuit jouwzelf Is het verwarring, een bepaalde angst Boosheid of verdriet misschien ...
Zo zul jij ook een verwarrende, angstige Of boze wereld waarnemen Leef jij vanuit je hart In liefde en compassie Dan ontmasker jij ook Het plan voor de wereld
Want onderga je de pijn Van je eigen schaduwkanten Dan laat je gaandeweg los; De vrijheid zit in jezelf En laat je in je kracht staan Laat jou van binnen stralen In connectie met de Bron
Zo binnen, zo buiten
Als wij dat allen doen Dan wordt die nieuwe aarde Vast en zeker werkelijkheid ... ♡
Het was, daar, zittend aan de waterkant Op een met bloemen begroeide oever Waar de stilte het stokje overnam Van wrange gedachten en roerige nachten
Waar ik mezelf omhelsde en zei: "Zie je lieverd, je wist het wel Je bent veel meer dan je bestaan Een nieuwe start begint in je hart En zal je nooit meer terug laten gaan"
Het kostte soms wat, besefte ik daar Met een krans van bloemen in mijn haar Aan de waterkant, gehuld in nevelen Werden geheimen prijs gegeven Over de kracht van het leven En mijn eigen rol, die ik moest spelen
Het leerde mij hoe bijzonder En wonderbaarlijk wij eigenlijk zijn Verbonden met de krachten Der natuur in al haar prachten De eenheid voelen, puur als mens Zo groots en toch ook klein
Ik vond het daar temidden van bloemen In kleur en in geur weerspiegeld in water: Het kind van vroeger De vrouw van nu En de wijsheid van later ... ♡
Nu een vriend het leven liet Is het toch weer alsof Een donkere, zware deken De nieuwe wereld bedekt Teruggeworpen op machteloosheid En dichtheid van de oude wereld Gaat mijn energie Weer snel naar beneden Vragen werpen zich op Balans is verre van aanwezig Verdriet maakt zich meester Tranen zitten hoog
Toch probeer ik die deken Van wanhoop en moeheid Omhoog te tillen, weg te trekken Omdat ik weet dat daaronder altijd Het goede en lichte zal bestaan De dood is geen einde Maar een nieuw begin De ziel vervolgt haar reis Om haar lessen te leren We verdwijnen als het ware In een nieuwe vorm Echter, niet minder levend
Zouden we er niet anders mee omgaan – Al zorgt gemis voor harteleed – Als we zouden geloven dat elke ziel Haar eigen plan trekt En dat het goed is zoals het is Wetend dat ze zullen blijven Onzichtbaar maar oneindig liefdevol Ontdaan van aardse ongemakken: Pijn, verdriet, haat of wrok Als gids, engel of wezen van licht
Dat wij – aardbewoners – dat niet zien Wil niet zeggen dat het niet waar is Kijk eens verder, buiten je kaders Laat oude denkwijzen los Er is meer, ik ben overtuigd Een vlinder, een vogel, een veertje Als we het willen zien Dan zien we het ook echt Weet dat liefde overwint Van de dood die niet bestaat …
Leven vanuit Hart & Ziel 