Sterven is geen doodgaan

Sterven is geen doodgaan 
Maar even opgaan in de nacht 
Om uit te komen bij degene 
Die bij de dageraad op je wacht 

Om je thuis te brengen 
Naar je oorsprong, het zuiverste Bronlicht 
Waar jij je eerste oerlied zong 
De donkere aarde nog ver uit zicht 

Niet bang zijn lieve mens 
Je doet alleen je lichaam uit 
Dat bij je hoorde voor een poos 
Kijk nu met lichte blik vooruit 

Naar al het moois waarvan je dacht 
Dat dat echt nooit kon bestaan 
Waar bloemknoppen in de hemeltuin 
Voor altijd open zullen gaan 

Je dierbaren die daar al zijn 
Omhelzen jou in opperste vreugd 
Zij lichten je op in hun fijne gewaden 
Zij stralen de fitheid van de eeuwige jeugd 

Je zult weer schijnen als vanouds 
De blos weer terug op je wangen 
Je zult zorgen voor je geliefden op aarde 
Die door schrijnend verdriet zijn bevangen 

En allen die nu achterblijven 
Schenken dan een laatste groet 
Aan een prachtig, krachtig mens 
Lieve meid ... het ga je goed ♡