Afstand

Soms heb ik het nodig om afstand te nemen van social media; ik keer dan wat meer naar binnen en probeer te bepalen waar ik sta. Ik moet dan weer even aandacht besteden aan mijn aarding om uit te vogelen wat precies mijn plekje in de nieuwe wereld zal worden; kijken en voelen waar mijn intuītie en creativiteit me naar toe drijven. Het voelt wel comfortabel om me even op de vlakte te houden en de dingen te laten lopen zoals ze doen. Daarbij voel ik me heel prettig ondanks dat ik af en toe nog wat lichte schaduwen zie als ik mezelf in de ogen kijk. De reflecterende spiegel doet nog steeds zijn werk. Elke dag doe ik echter mijn best om mijn hart nog meer open te stellen en de liefde te zijn die ik oorspronkelijk ben, die we oorspronkelijk ALLEMAAL zijn. Probeer ik datgene te ontdekken dat me uniek maakt door mijn eigenheid te doorgronden. 

Nu de feestdagen naderen voel ik dat ik weer meer naar buiten wil dragen, dat ik juist nu nog meer een lichtpuntje voor anderen wil zijn. Allerlei ideeën steken de kop op over hoe ik mijn steentje bij kan dragen om wat vreugde te brengen naar iemand die het goed kan gebruiken. Want ik voel me enorm dankbaar. Dankbaar voor wat ik de afgelopen jaren heb mogen ervaren. Voor het kleine tipje van de sluier dat werd opgelicht. Voor de schoonheid leren zien in alledaagse dingen, voor het kleine leren waarderen, voor bijzondere maar ook verdrietige dingen mogen en moeten beleven. 
Zowel de bijzondere als de onthutsende waarheid over onze wereld mogen ontdekken, ook dat stemt me dankbaar al zal het waarschijnlijk echt wel zo zijn dat ik er als ziel voor gekozen heb om deze tijd op deze manier mee te maken. 

Het einde van de oude wereld is er en de nieuwe gloort in ons gezichtsveld. Ik heb het lef om hem te zien. Nee, ik zeg het verkeerd, lef is niet eens nodig. Het is liefde, heel veel liefde voor alles en iedereen, ook voor jezelf. Van daaruit kun je het leven leven waarvoor je bestemd bent. Dat is het enige dat nodig is om te voelen dat je vrij bent ... ♡