Wereld in transitie

Dit gedicht schreef ik vanwege de hevige onmacht die ik de afgelopen tijd voelde. Gelukkig wordt die langzaam aan omgezet naar een positieve kracht in mijzelf🍀❤

Als ik kijk naar de wereld
die al lang niet meer de onze is
Zie ik duistere tentakels
in piramides van wellust en macht
Vertakt en diep geworteld
als een eeuwenoude boom
Moeder aarde leidend
naar chaos en verdoemenis

Laat ons dan licht verspreiden
maak het onzichtbare zichtbaar
Maak onze kinderen vrij
van snoodheid en exploitatie
Laat ons het leed verzachten
doordat ons licht de redder zal zijn
De engel, voor het demonische gevaar

Als ik opnieuw kijk naar de wereld
die aan zichzelf werd terug gegeven 
Zie ik de macht van een volk dat opstond 
en in haar kracht ging staan
Zij verlichtte weer de wereld
en ontdeed haar van haar lelijkheid
Van pijn en onrechtmatigheid 
Om weer in schoonheid te herrijzen

Is dit geen prachtig streven?